Η Γιαγιά - Ένα τραγούδι για την γιαγιά μου
Ευχαριστώ τον Δημήτρη Βασιλάκη για το εξαιρετικό σκίτσο!
- Στίχοι -
Μες'το χαμό μου κάποτε, κάτω από δυό βιβλία
Βρήκα κρυμμένη μιά μικρή, παλία φωτογραφία
Κάποια γυναίκα του χωριού, με τ'άσπρα της μαλλιά
Λουλουδιαστό ένα φόρεμα φοράει και γελά
Το πρόσωπό της γνώριμο, θυμάμαι πια θαρρώ
Περήφανα να στέκεται κι εγώ να την κοιτώ
Μίλα μου βρε γιαγιά, μίλα μου. Ν'ακούσω τη φωνή σου.
Γιατί καιρός επέρασε κι αρχίζω και ξεχνώ
Κοίτα με βρε γιαγιά, κοίτα με. Και δωσ' μου την ευχή σου
Γιατί ο καιρός εγύρισε και πρέπει από κάπου γερά να κρατηθώ
Βλέμα σκληρό και δύστροπο, τρυπούσε σιδεριές, μα
Τα μάτια της γελούσανε, σηκώσανε γενιές
Χαμογελούσε κι άνοιξη ερχότανε νωρίς
Τό' νιωθες πια σα διάβαινες την πόρτα της αυλής
Κι όσα ποτέ δε πρόλαβα, ακόμα να σου πώ
Θα τα θυμάμαι σαν θα ρθείς, και τότε θα στα πώ
"Ρεφρέν"
Κι όταν η ώρα έφτασε κοιμήθηκες γλυκά
Θα σε θυμάμαι πάντοτε
Από ψηλά να με προσέχεις βρε γιαγιά