CoH: Opposing Fronts: Operacja Jupiter Wzgórze 112. 10–11 lipca. 1944 r.(No comment).#5
5Operacja Jupiter – ofensywa VIII Korpusu brytyjskiej 2 Armii przeciwko wojskom niemieckim przeprowadzona w dniach 10–11 lipca 1944 r. podczas bitwy o Normandię w czasie II wojny światowej. Celem 43 Dywizji Piechoty Wessex było w niej zdobycie wiosek Baron-sur-Odon, Fontaine-Étoupefour, Chateau de Fontaine oraz odzyskanie Wzgórza 112. Dołączona do niej brygada z 15 Szkockiej Dywizji Piechoty miała zdobyć Éterville, Maltot i teren do rzeki Orne, a następnie czołgi 4 Brygady Pancernej, wspierane przez piechotę, miały za zadanie przejść przez zdobyte tereny i zabezpieczyć kilka wiosek na zachód od Orne. Spodziewano się, że początkowe cele uda się uchwycić do godz. 9:00 pierwszego dnia ofensywy, po czym 4 Brygada Pancerna wykorzysta ten sukces i przejdzie do wykonywania swojej części zadania.
Natarcie Brytyjczyków na początku szło dobrze, ale walka o Wzgórze 112 potrwała cały dzień, zaś wioska Maltot kilkakrotnie przechodziła z rąk do rąk. 11 lipca kontrataki 9 Dywizji Pancernej SS „Hohenstaufen”, 10 Dywizji Pancernej SS „Frundsberg” oraz 102. batalionu czołgów ciężkich SS po południu zmusiły Brytyjczyków do wycofania się ze szczytu Wzgórza 112 do pozycji na północnym zboczu. Operacja była taktyczną porażką VIII Korpusu, ale strategicznym sukcesem całości sił alianckich, ponieważ wyczerpanie walkami zredukowało II Korpus Pancerny SS do stanu, z którego nigdy nie udało mu się już podnieść. Brytyjskie operacje prowadzone w dolinie rzeki Odon trwały przez cały lipiec, a 53 Walijska Dywizja Piechoty zajęła Wzgórze 112 prawie bez oporu 4 sierpnia, po wycofaniu się Niemców podczas operacji Cobra i operacji Bluecoat dalej na zachód. Pod koniec lat 40. na wzgórzu został zbudowany kamienny pomnik żołnierzy 43 Dywizji Wessex.
Bitwa. Operacja Jupiter rozpoczęła się na przyczółku Odon, który biegł od Verson do Baron-sur-Odon, po przekroczeniu rzeki przez 214 Brygadę, w nocy z 8 na 9 lipca. Po przygotowaniu artyleryjskim pierwsze bataliony 43 Dywizji dotarły do Éterville i północnego stoku Wzgórza 112 o 8:00, po czym rozpoczęła się wyprawa na Maltot. Atakujący wkroczyli do wioski, ale zdeterminowani niemieccy obrońcy wspierani przez ostrzał moździerzowy i kontrataki sił pancernych sprawiły, że brytyjskie pozycje we wsi były niemożliwe do utrzymania bez kontrolowania Wzgórza 112. Niemieccy obrońcy na wzgórzu okopali się na polach kukurydzy, a czołgi ukryto w zagajnikach. Niemcy zatrzymali natarcie Brytyjczyków na drodze Caen–Évrecy oraz poniżej szczytu na flankach. Wieczorem 5. batalion Lekkiej Piechoty Duke of Cornwall’s z 214 Brygady oraz 7 Pułk Pancerny zaatakowali wzgórze i dotarli do szczytu oraz pobliskich lasów, co spowodowało, że cztery brygady 43 Dywizji wyszły na grzbiet. Na północ od Éterville oddziały kanadyjskiej 3 Dywizji przekroczyły rzekę Odon i rozszerzyły przyczółek na wschód. Niemieckie kontrataki rozpoczęły się około północy; w ich wyniku kilka razy osiągnięto Éterville; na wzgórzu. batalion został odepchnięty z powrotem na drogę Caen–Évrecy po zniszczeniu wszystkich dział przeciwpancernych i utracie 240 ludzi. Podczas bitwy gen. Heinrich Eberbach, dowódca Panzergruppe West, uznał utrzymanie odbitego Wzgórza 112 za priorytet (niem. Schwerpunkt) II Korpusu Pancernego SS, ale brytyjski kontratak zajął północne zbocze i znalazł się w połowie drogi na szczyt wzniesienia[8]. Niemieccy obrońcy byli ostrzeliwani z morza, powietrzna i lądu, ale utrzymywali znaczną część wzgórza, przy wsparciu Tygrysów ze 102. batalionu czołgów ciężkich, które przybyły do Normandii dwa dni wcześniej. Preludium – plany ataku
43 Dywizja Piechoty Wessex, dołączona 31 Brygada Pancerna ze 141 Królewskim Korpusem Pancernym, Churchill Crocodile z 79. Dywizji Pancernej i 4 Brygadą Pancerną były wspierane przez 3 i 8 Grupę Królewskiej Artylerii Armijnej przy ataku w trzech etapach. W fazie I 130 Brygada Piechoty i 9 Królewski Pułk Pancerny miały zająć niemieckie pozycje wokół Les Duanes i zdobyć Château de Fontaine, podczas gdy 129 Brygada z 7 Królewskim Pułkiem Pancernym zaatakowały Wzgórze 112. W fazie II, 129 Brygada Piechoty miała utworzyć flankę obronną wzdłuż północnego stoku Wzgórza 112, zwróconą w stronę Évrecy na południowy zachód[6]. 130 Brygada, 9 Pułk Pancerny i czołgi Churchill miały wtedy zaatakować Éterville i Maltot, a jeśli atak odniesie sukces, posunąć się na południowy wschód od Wzgórza 112 w kierunku Saint-Martin. W fazie III 129 Brygada miała pozostać na Wzgórzu 112, podczas gdy 130 Brygada uderzyłaby z Éterville do Maltot na wschód. 4 Brygada Pancerna i 214 Brygada Piechoty 43 Dywizji weszłyby następnie pomiędzy 129 i 130 Brygadę na południe od Orne i utworzyły przyczółek. 46 Brygada Górska 15 Dywizji Szkockiej i szwadron 7 Pułku Pancernego oczyściłyby wówczas teren pomiędzy Odon, Orne i zachodnimi przedmieściami Caen.