Yugoslavya Milli Marşı - Hej Slaveni (Türkçe Altyazılı)
"Hey, Slavlar "ın Yugoslavya'da ilk ortaya çıkışı İlirya hareketi sırasında olmuştur. Dragutin Rakovac şarkıyı çevirerek "Hey, İliryalılar" (Hırvatça: Hej, Iliri) adını verdi. İkinci Dünya Savaşı'na kadar çeviri, İliryalıların Slav olması dışında pek fazla değişikliğe uğramadı.
1941 yılında İkinci Dünya Savaşı Yugoslavya Krallığı'nı yuttu. Mihver güçleri Nisan ayı başında işgal etti ve Yugoslav kraliyet ordusu sadece iki buçuk hafta içinde dağıldı ve teslim oldu. Eski Yugoslav marşı kral ve krallığa atıflar içerdiğinden, Josip Broz Tito ve Komünist partisi liderliğindeki kraliyet karşıtı Partizan direnişi bundan kaçınmaya karar verdi ve bunun yerine "Hey, Slavlar "ı seçti. Şarkı, direnişin yasama organı olan AVNOJ'un hem birinci hem de ikinci oturumlarında söylendi ve giderek Demokratik Federal Yugoslavya'nın (yeni Yugoslavya) fiili milli marşı haline geldi[kaynak belirtilmeli].
Eski devlet marşı 1945'teki kurtuluştan sonra resmen terk edildi, ancak yerine geçecek yeni bir ulusal marş resmen kabul edilmedi. Başka, daha spesifik olarak Yugoslav şarkılarını ulusal marş olarak tanıtmak için birkaç girişimde bulunuldu, ancak hiçbiri halktan fazla destek görmedi ve "Hey, Slavlar" gayri resmi olarak kullanılmaya devam etti. Daha iyi bir aday arayışı 1988'e kadar devam ederken, 1977'de yasa sadece yeni bir marş kabul edilene kadar geçici bir devlet marşı olarak "Hey, Slavlar "ı milli marş olarak adlandırdı ki bu hiçbir zaman gerçekleşmedi.
"Hey, Slavlar", Sırp-Hırvatça başlığı "Hej, Slaveni" ile 1943'ten 1992'ye kadar toplam 48 yıl boyunca Yugoslavya'nın milli marşı olmuştur. Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti Anayasası'nda yapılan IX. değişikliğin resmen kabul edilmesiyle birlikte "Hey, Slavlar" şarkısı 25 Kasım 1988'de milli marş olarak anayasal yaptırım kazandı. Fiili milli marş olarak 43 yıl boyunca kullanıldıktan sonra, delegeler yasayı geleneklere uygun hale getirdiler.
Kaynak: Wikipedia