Duration: 6:25

497 views

0

หานลี่บินไปยังเกาะในทะเลดาราโกลาหล (乱星海) เมื่อลงจอด ก็มีลิงตัวหนึ่งโผล่ออกมาจากไหล่ของเขา เขาหยิบขวดสีเขียวใบเล็กออกมา แล้วเทหยดหนึ่งลงบนต้นไม้ที่วางอยู่ข้างๆ มันเริ่มเติบโตอย่างรวดเร็ว ส่งกลิ่นหอมฟุ้งออกมามากล้น

หานลี่โพสท่า จากขอบฟ้า เมฆพสุธากัมปนาทกึกก้องเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ มันคือสัตว์อสูรระดับ 7 หานลี่บอกให้เจ้าลิงไปซ่อนตัว มันกระโดดไปอยู่ในมือของเขาแล้วหายไป

สัตว์ทะเลเลื้อยคลานอยู่ใต้ซุ้มประตูที่เขายืนอยู่ Han Li เปิดใช้งานรูปแบบนี้ทันทีที่มันเข้ามา จากนั้นเขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศและยิงเครื่องรางหลายอันใส่มัน เมื่อได้ยินเสียงสัตว์ประหลาดคร่ำครวญ เขาก็บินไปยังทิศทางนั้น

การต่อสู้ระหว่าง หานลี่กับราชาอสูรทะเลก็ได้เริ่มต้นขึ้น ทั้งสองต่อสู้กันได้อย่างสนุกสนาน และเมื่อการต่อสู้จบลง หานลี่ก็เป็นฝ่ายชนะ

ย้อนกลับไปเมื่อ 200 ปีที่แล้ว ในคืนหนึ่ง แม่ของหานลี่ถอนหายใจว่าพืชผลทั้งหมดถูกปล้น จึงถามสามีของเธอว่า เราจะอยู่รอดได้อย่างไร พ่อของหานลี่อธิบายว่าชาวนาชาวไร่แบบเราไม่สามารถจะทำให้ใครขุ่นเคืองได้ โดยเฉพาะกลุ่มหมาป่าดุร้าย แม่เห็นด้วย แล้วเราควรทำยังไงดี

หานลี่ก็มาถึง เขาแอบฟังพ่อแม่อยู่หลังกำแพงสักพักแล้ว แม่จำได้ว่าพี่ชายคนที่สามของเธอบอกเธอว่าสำนักชีเสวียนกำลังเปิดรับลูกศิษย์ พ่อตั้งใจจะส่งหานลี่ไปสอบ หากลูกชายสอบผ่าน ก็จะเป็นประโยชน์ต่อคนทั้งหมู่บ้าน ตอนนี้หานลี่โตเป็นผู้ใหญ่แล้วและถึงเวลาที่จะต้องออกจากรัง ตอนแรกแม่ปฏิเสธ แต่ลูกชายยืนยันว่าเขาจะไป

ในเวลาต่อมา ครอบครัวกล่าวคำอำลาเป็นครั้งสุดท้ายที่หน้ารถม้า คุณแม่ขอให้หานลี่ดูแลตัวเองดีๆ และอย่าลืมเขียนจดหมายมาบ่อยๆ ด้วยนะ เธอกอดลูกและร้องไห้

คนขับรถม้าเร่งให้เร็วหน่อย หานลี่เปิดประตูขึ้นไปบนรถม้า แล้วรถก็แล่นออกไป แม่จะวิ่งตามแต่พ่อรั้งเอาไว้ แต่เสี่ยวเหม่ยไม่มีใครจับเธอจึงวิ่งตามรถม้า เธอเรียกหาลี่เออร์ของเธอ เธอมีบางอย่างที่จะให้พี่ชาย Han Li ก็เอื้อมมือไปคว้ามัน เมื่อได้รับแล้ว เสี่ยวเหม่ยก็ล้มลง สะอื้นไห้ หานลี่ตะโกนฝากให้น้องสาวช่วยดูแลพ่อแม่แทนด้วยนะ

ภายในรถม้า หานลี่สำรวจสิ่งต่างๆ จางเถี่ยก็เสนอมันเทศชิ้นสุดท้ายให้หานลี่ พร้อมกับแนะนำตัวเอง ส่วนคนที่นอนอยู่บนม้านั่งชื่อ ลี่เฟยอวี่ แล้ววันเวลาก็ผ่านไปอีกหนึ่งคืน

วันรุ่งขึ้น หวู่เหยียน ก็ขึ้นรถม้ามา เขาผลักขาของ ลี่เฟยอวี่ ออกจากม้านั่ง ทำให้เด็กชายตกใจ และจ้องมองที่พวกนั้น จางเถี่ยแนะนำทุกคน แต่หวู่เหยียนกลับกลับดูถูกกลิ่นในรถม้า ว่าอย่างกับขอทาน

ลี่เฟยอวี่จึงบอกให้เด็กใหม่ระวังปาก แต่หวู่เหยียนไม่หยุด กลับดูถูกทั้งสามคนว่าไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าสำนักชีเสวียน ทำให้ลี่เฟยอวี่ไม่พอใจ เหวี่ยงหมัดใส่หวู่เหยียนทันที แต่เขาหลบได้ และโต้กลับด้วยฝ่ามือตบไปที่หน้าจนหันเข้าผนังรถม้า ก่อนที่จะถูกผลักไปอีกด้านจนล้มลง จางเถี่ยเข้ามาช่วย แต่ก็สู้ไม่ได้ จนหานลี่ก็เข้ามาร่วมวงด้วยอีกคน ทั้งหมดตะลุมบอนกัน จนคนขับรถม้าสั่งให้หยุด
เพราะพวกเรามาถึงประตูสำนักชีเสวียนแล้ว

ทั้งสามคนมารวมตัวกันพร้อมกับผู้เข้าสอบคนอื่นๆ จางเถี่ย ที่มีตาสีดำ และคนอื่นๆ ที่น่าจะมีรอยฟกช้ำ ทุกคนฟังผู้อาวุโสหม่าสั่งสอนเกี่ยวกับวิธีการทำข้อสอบ การสอบในปีนี้ค่อนข้างง่าย เนื่องจากสิ่งที่ผู้เข้าสอบต้องทำคือขึ้นไปยังหน้าผาหลอมกระดูกให้ได้ก่อนเที่ยงวัน เมื่อผู้เข้าสอบเข้าใจในภารกิจแล้ว ก็เริ่มการสอบได้

หานลี่วิ่งผ่านป่าไผ่ หยุดเพื่อเรียกจางเถี่ยให้ตามมา ลี่เฟยอวี่และหวู่เหยียนวิ่งนำหน้าไปไกลแล้ว จางเถี่ยหน้าตาบูดบึ้ง หายใจไม่ทัน รีบวิ่งตามหานลี่ไปอย่างไว

หานลี่หยุดอยู่ตรงหน้าผา มองย้อนกลับไปที่เพื่อนของเขา จางเถี่ยบอกให้ไปเลยไม่ต้องรอ

หานลี่คว้าเชือกและเริ่มปีนขึ้นไป ผู้เข้าสอบอีกคนพุ่งเข้ามาเตะหานลี่จนเสียการทรงตัว จางเถี่ยตะโกนด้วยความกังวล หานลี่สบายดี

ในขณะที่เกือบจะถึงข้างบน ผู้เข้าสอบคนหนึ่งก็เตะผู้เข้าสอบอีกคนหนึ่งจนตกหน้าผาลงมา ต่อหน้าจางเถี่ย นี่ไม่ใช่การแข่งขันที่ยุติธรรมสำหรับตัวเขาเอง

จากยอดหน้าผา ผู้อาวุโสถอนหายใจอย่างพึงพอใจว่านี่เป็นเพียงบทเรียนแรกเท่านั้น

ผู้อาวุโสจากไปแล้ว เมื่อหานลี่ปีนขึ้นไปถึงยอด เขาเหนื่อยล้า นั่งลงข้างๆ ลี่เฟยอวี่ ที่บอกหานลี่ว่า พวกขี้แกล้งที่อยู่ข้างบนคอยขว้างก้อนหินใส่ ไม่ให้เราปีนขึ้นไปจนถึงยอด ลี่เฟยอวี่ถอนหายใจ ทุกสิ่งที่ทุ่มเทมาเพื่อจะเข้าสำนักนั้นสูญเปล่าในตอนนี้

จางเถี่ย ที่ตามทันได้ในที่สุด ก็นั่งลงข้างๆ สงสัยว่าทำไมไม่ไปต่อ

หานลี่สำรวจหน้าผาสุดท้าย โดยสังเกตเห็นแนวหินที่เราสามารถพยายามขึ้นได้โดยที่ไม่ต้องใช้เชือก จางเถี่ยและหานลี่เริ่มไต่ขึ้นไปบนหน้าผาสูงชัน โดยน้ำหนักของกันและกันทำให้ทั้งคู่ลอยอยู่ในอากาศ พวกเขาลื่นไถล แต่พยายามจับตัวเองไม่ให้สูญเสียความก้าวหน้าได้

ผู้อาวุโสแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสติปัญญานี้จากระยะไกล

ที่ด้านบน ทั้งสองคว้าโซ่โลหะแล้วเริ่มลากตัวเองไปสู่จุดสูงสุด

เมื่อเห็นความสำเร็จของเด็กๆ จากจุดสูงสุด เจ้าสำนักหวัง ถามผู้อาวุโส Ma ว่าเราสามารถยกเว้นพวกเขาได้ไหม แต่ Ma ตอบโต้ด้วยคำถามวาทศิลป์: กลุ่มหมาป่านั้นดุร้ายโหดเหี้ยม พวกนั้นจะยกเว้นเราไหม หวังถอนหายใจและหันไปพูดกับผู้เข้าร่วมที่สอบผ่านทั้งเก้าคน และประกาศว่าการสอบสิ้นสุดลงแล้ว

ในที่สุด Han Li และ Zhang Tie ก็มาถึงจุดยอดในระหว่างการกล่าวสุนทรพจน์ของเจ้าสำนัก โดยบอกผู้ที่ไม่ผ่านให้กลับมาสอบอีกครั้งในปีหน้า อย่างหวู่เหยียนผู้ที่พยายามถึงสามครั้ง คนอื่นๆ ก็หัวเราะเยาะกับข้อเท็จจริงนี้

ผู้อาวุโสอีกคนชื่อ หมอม่อ เข้ามาโดยขอให้ Han Li และ Zhang Tie มาด้วยกัน เจ้าสำนักและผู้อาวุโสหม่าทักทายหมอม่อ

หมอม่อต้องการให้โอกาสเด็ก ๆ ที่ผ่านการสอบมาแม้จะไม่ทันเวลา ผู้อาวุโสหม่าหันไปบอกเด็กชายทั้งสองให้ตามหมอม่อไปที่หุบเขาหัตถ์เทวะ

หานลี่บรรยายถึงสถานที่นี้ว่าสวยงามราวกับดินแดนบนสวรรค์ มันเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดในการฝึกวิชา

#สรุปเนื้อเรื่อง #วาโนอิ #คัมภีร์วิถีเซียน