JayRhys hinaharana ang isa't isa β€οΈπβοΈ
0#WattpadStudios Kakilig naman silang dalawa π
Emjay Savilla
Rhys Miguel
Harana
Binatang Pilipino Yeah
BInatilyong PiIipino
2nd person POV fanfic (Insert your name here)
scenario 6: intramurals, nandadaya yung mga siga na boys group ng batch niyo. nandudura sila ng plema, malakas ang kapit sa principal dahil sa pulitiko nilang angkan, ka-frat member nila yung referee at ibang teachers ng highschool niyo, yung mga kalaban nilang players pinaliligiran nila para hindi halata at hindi makita ng audience yung mga foul, tinatadyakan nila yung tuhod at paa hanggang sa ma-injure na yung mga kaawa-awang mga players. Kahit magsumbong pa, hindi din sila papakinggan, at natatakot sila na baka idamay at pagtripan din yung parents at mga pamilya nila, etong mga bullies sinasabi pa na kesyo high school sportsfest lang naman ito kaya hindi na dapat palakihin pa. Yun pala nag-papapogi points lang sila sa farternity bugok nila for bragging rights at respect kuno. Kulasan naman pag may mga pandemic, armageddon, tsunami, ashfall, lindol, hostage crisis, mass shootings, you name it. Kahit pala paraan na ng kalikasan iyon para balansehin ang hustisya para sa kalikasan ay pilit nila itong i-dedeny at tatakasan ang kaparusahan. In-denial sila. Akala mo talaga matatapang at magagaling po sila opo? Nandaya nga sila dahil maaga pa lang sinuhulan at hinarbat na nila yung mga marurunong at matatagal nang nagbabasket. Sa kabila ng pagiging raffle ng pagkaka-assign dapat ng mga teams.
Tapos bigla kang pumayag na ipasok sa last quarter ng game dahil na-aawa ka din kasi sa mga kabatch mo, dahil sa pakiusap na din ng advisers ng team mo, kahit pa kagagaling mo lang sa quiz bee at naipanalo mo na nga ito. Ang tinaggap mo ngayon na posisyon ay power forward na tingin mo ay mapapanindigan mo, tapos agad kang nagmungkahi ng bagong strategy dahil yung mga team mates mo ay napipikon na, nag-quit at nagwalk-out na yung iba kung hindi nadisqualify, nawawalan na ng pag-asa at ipapatalo na lang.
Tapos sabi mo naman bakit kayo magpapatalo e ginagamit lang naman nila ang technique ng pagsindak para i-assume ng iba na maimpluwensya nga sila pero hindi naman talaga sila ganun ka powerful at hindi sila napili dahil deserving sila. Paunahan lang talaga kung sino ang magmumungkahi ng mga bagay bagay at lahat makikisakay na lang sa uso. Pero ibahin ka nila, dahil ikaw tunay na malakas ang IQ at Adversity Quotient. Hindi ka masyadong dependent sa kung ano ang pilit na pinapausong lame na mga bagay. Kaya eto ang sinabi mo para i-motivate ang mga ka team mo "Manalo man o matalo, pakiligin niyo pa din ang mga crush at nililigawan niyo. Pati parents niyo na nanonood. Worth it pa din para sa kanila to, wag matakot matalo, hindi ito ang sukatan, at alam naman natin na hindi man patas, lalaban pa din tayo ng patas. Makikita niyo pati kayo kikiligin din sa mga sarili niyo sa bunga ng mga pinaghirapan at pinagpasensyahan ninyo. Tiwala lang."
Hindi nakapagprepare ang team ng mga siga, na-warshock sila sa sarili nilang pang-wa-war-mongering. Hindi nila inakalang marunong ka magbasketball, na sobrang liksi mo dahil nag-gygym training ka pala na parang isang triathlete pero para iyon sa physical at mental health mo bunga ng nabully ka din araw araw noong elementary hanggang 2nd year high school ka na, dumaan sa depression at minsan nang pumasok ang suicidal thoughts sa isip mo, naapektuhan ang kalusugan, naging hyper-acidic at nerbyoso, nagka-autoimmunity problems dahil sa hindi makataong stress at lungkot na dulot, pero nilabanan mo ito, at nang tumuntong ka ng 3rd year high-school at lumipat sa pang-umaga na section ng batch niyo, doon nagbago ang lahat. Instant mysterious hearthrob ka nung nagbago ang pisikal mo at paraan ng pagpresenta mo sa sarili. Nahahablot mo ng mabilis ang bola at dahil nadevelop na ang brain mo dahil sa pag-shasharpshooter mo sa shooting range at archery, pati na ang pagseseryoso mo at advance na pagkakaunawa ng mga siyensya at physics subjects na pinag-aaralan niyo sa high school, s atulong ng malawak mong imahinsayon dahil ito ang naging pansamantala mong tahanan para makatakas sa kalupitan ng realidad. Naiapply mo to ngayon para hindi maging predictable ang talbog at pagpasa mo ng bola. Optical illusion kung baga.
Syempre binigyan mo din ng chance ang mga team mates mo to shine. Nagbukas ka ng pintuan ng opportunidad sa kanila, kahit na hindi pumapasok noong una yung mga tira ng mga ka-team mo na mga baguhan lang din, agad mong naaagaw o nasusupalpal ang bola at agad mong binabalik sa mga court brods mo hanggang sa unti-unti na silang makashoot at lumakas ang kumpiyansa sa sarili. Dahil ang gusto mo talagang ma-achieve, hindi ang mumurahin na trophy na madupok at madaling masira, kundi yung memories at tunay na achievements na hindi nadadaya o nahahawakan, you really can't cheat greatness, even through forced marketing o diktaturya, sa pulitika o sa consumerism. Love, Thinking at Standards will return on its own eventually. #KaoRhys #Rhysers